درحال بارگذاري...
جستجو
جستجو در این کتاب
ترتيب بر اساس
ارسال به دوستان
 فهرست محتوای دیجیتالی
 فهرست مطالب
 فهرست نقدها
 فهرست نسخه های منبع
  1. تاثیر آموزش خود مراقبتی در کنترل قند خون، HbA1C وکیفیت زندگی بیماران دیابتی
تاثیر آموزش خود مراقبتی در کنترل قند خون، HbA1C وکیفیت زندگی بیماران دیابتی
574 مرتبه مشاهده شده

تاثیر آموزش خود مراقبتی در کنترل قند خون، HbA1C وکیفیت زندگی بیماران دیابتی

احراری، فروغ.

  1. شماره راهنما: ‭Thesis WK ٨١٠ ‫الف‬٢٦٥‫ت‬ ١٣٩٩
  2. شماره پایان نامه:455646
  3. کد دانشکده:پزشکی
  4. پديدآور: احراری، فروغ.
  5. عنوان:تاثیر آموزش خود مراقبتی در کنترل قند خون، HbA1C وکیفیت زندگی بیماران دیابتی / نگارش فروغ احراری.
  6. Title: Evaluation of the effect of Self-care education on blood glucose control and HBA1C and quality of life in diabetic patients / By Forogh Ahrari
  7. محل اخذ مدرك:بیرجند :
  8. نام دانشگاه/پژوهشگاه:دانشگاه علوم پزشکی بیرجند
  9. نام دانشکده:دانشکده پزشکی
  10. سال اخذ مدرك:1399.
  11. مقطع:دکتری حرفه ای
  12. توصیف ظاهری:و، 84 ص.: مصور، جدول
  13. خلاصه:مقدمه و هدف: دیابت از مهمترین مشکلات سلامت عمومی دنیا وابسته به سبک زندگی بیماران است. بهترین راه مقابله با دیابت پیشگیری می‌باشد. افزایش دانش و بهبود نگرش بیماری به کنترل بیماری کمک می‌کند. خودمراقبتی متاثر از نگرش‌ها، اعتقادات فردی و فرهنگ جامعه‌ موجب ارتقای کیفـی زنـدگی بیماران دیابتی می‌شود، لذا هدف این مطالعه ارزیابی تاثیر رفتارهای خود مراقبتی بر کیفیت زندگی، کنترل قند خون و HbA1C بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تعداد 100 زن دیابتی مراجعه کننده به مراکز جامع سلامت شهرستان بیرجند در سال 1398 بررسی شدند. بیماران پس از گروه‌بندی در دو گروه کنترل و مداخله نمونه‌ خون به مقدار CC 5 بصورت ناشتا اخذ شد. برای گروه مورد 10 جلسه آموزش خود مراقبتی برگزار شد. 6 ماه پس از آخرین جلسه آموزشی، مجدد از بیماران CC 5 خون بصورت ناشتا اخذ شد. قند خون ناشتا و HbA1C و کیفیت زندگی دو گروه قبل و بعد از مداخله مقایسه شد. داده‌ها پس از جمع‌آوری وارد نرم‌افزار SPSS نسخه 16 شد و بوسیله آزمون‌های آماری من ویتنی و تی مستقل و زوجی و ویلکاکسون در سطح معناداری α کمتر مساوی 0.05 تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: میانگین سنی گروه کنترل و مداخله بترتیب 8/85 ± 54/44 و 6/2 ± 52/86 سال بود. در گروه مورد میانگین سطح سرمی HbA1C بعد از مداخله از 1/4±7/5 به 1/0±6/3 کاهش پیدا کرد (P<0.001). قند خون ناشتا در گروه مداخله از 43/5±136/3 به 22/9±127/3 کاهش پیدا کرد ولی از نظر آماری معنی دار نبود (0/3=P). میانگین نمره کیفیت زندگی و معیار VAS در گروه مداخله بطور معناداری افزایش یافت (P<0.05). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که آموزش خود مراقبتی به زنان دیابتی موجب افزایش آگاهی فرد دیابتی در رابطه با مسائل مختلف دیابت می‌شود و منجر به افزایش کیفیت زندگی و همچنین کنترل بیماری دیابت در بیماران می‌شود
  14. خلاصه:Background: Diabetes is one of the most important public health problems in the world, highly dependent on patients' lifestyles. The best way to deal with diabetes is to prevent it. Increasing knowledge and improving the attitude of the disease helps to control the disease. Self-care influenced by attitudes, personal beliefs, and culture promotes the quality of life of diabetics, so the aim of this study was to evaluate the effect of self-care behaviors on quality of life, blood sugar control, and HbA1C in patients with type 2 diabetes.Methods:In this clinical trial study, 100 diabetic women referring to Birjand comprehensive health centers in year 2019 were studied. Patients were randomly divided into control and intervention groups. The case group received 10 sessions of self-care Managing. Six months after the last workshop session, 5 CC patients were fasted. Fasting blood glucose and HbA1C and quality of life were compared between the two groups before and after the intervention. The data were entered into SPSS 16 and analyzed by statistical tests at α <0.05.Results:The mean age of the control and case group was 54.44 ± 8.85 and 52.86 ± 6.2 years, respectively. The mean HbA1C level in the case group was significantly decreased after the intervention (P<0.05). The mean score of quality of life and VAS score in the case group were significantly increased (P =0.3). Mean serum FBS level in control group was significantly increased after intervention (P<0.05).Conclusions:The results of this study showed that self-care training for diabetic women increases the awareness of the diabetic person regarding various diabetes issues and leads to an increase in the quality of life as well as the control of diabetes in patients
  15. توصیفگر: دیابت شیرین غیر وابسته به انسولین   Diabetes Mellitus, Non-Insulin-Dependent
  16. توصیفگر: مراقبت از خود   Self Care
  17. توصیفگر: سبک زندگی   Life Style
  18. توصیفگر: پرستاری در منزل   Home Nursing
  19. توصیفگر: پیشگیری و کنترل   Prevantion & Control
  20. توصیفگر: آموزش   Education
  21. توصیفگر: رفتار درمانی   Behavior Therapy
  22. توصیفگر: نگرش به سلامت و بهداشت   Attitude to Health
  23. استاد راهنما. بیجاری، بیتا
  24. استاد مشاور. عابدی، فرشید
  25. استاد مشاور. مودی، میترا

 فهرست محتوای دیجیتالی

 فهرست مطالب

 فهرست نسخه های منبع

 فهرست نقدها